Over ons

Ons verhaal

Stichting Veenhuizer Hoeven is opgericht in 2014. We zagen dat er kinderen en volwassenen zijn die, om wat voor reden dan ook, niet kunnen paardrijden bij een manege. Stichting Veenhuizer Hoeven probeert dat “gat” op te vangen door begeleid paardrijden aan te bieden. We bekijken per persoon wat iemand kan, wil en durft. Paardrijden op maat, ieder op zijn eigen niveau en op zijn eigen tempo, dat vinden we belangrijk. met als gevolg ontspanning en plezier! En goed voor balans en spieren.

Ons doel

Het hoofddoel van de stichting is het aanbieden van begeleid paardrijden. Dit houdt in dat men bij ons komt om te paardrijden waarbij er altijd iemand aanwezig is die het paard vasthoudt, of dichtbij in de buurt is als men toch los wil/kan rijden.

Wij bieden begeleid paardrijden aan kinderen en volwassenen met een beperking. Dit kan van alles zijn: ADHD, autisme, visuele beperking, geestelijke beperking, niet aangeboren hersenletsel, spasme, enzovoort.

MAAK KENNIS MET HET BESTUUR

Femmy Veenstra – Voorzitter

‘Kinderen zien ontspannen en genieten, heerlijk om te zien. Ik zie het zo vaak als zij met paarden bezig zijn en daarom werk ik voor Stichting Veenhuizer Hoeven. Ik rijd al vanaf mijn zesde paard en ben er nooit mee gestopt. Ik haal daar zoveel voldoening uit. Dat gun ik anderen ook.’

Jack Harlaar – Penningmeester

‘Ervoor zorgen dat mensen met een beperking iets hebben om naar uit te kijken. Daar word ik blij van. Ik heb een agrarisch bedrijf en heb met eigen ogen gezien welk effect een hobby als paardrijden op gehandicapte kinderen en volwassenen kan hebben. Prachtig. Daarom help ik mee Stichting Veenhuizer Hoeven op poten te zetten en in de toekomst te onderhouden.’

Petra Botticher – Secretaris

‘Na vele jaren zelf veel van paarden te hebben genoten, kwam in 2014 deze stichting op mijn pad. Het heeft zo moeten wezen, want dit is een geschenk wat blijft geven. Want het zien van de blije gezichten en de drempels die overwonnen worden, zo mooi om daar deel van te mogen zijn. Dus vanaf nu na jaren vrijwilliger te zijn geweest, ben ik trots dat ik nu een extra steentje bij mag dragen als secretaris van deze mooie stichting (en daardoor ook een beetje mijn stichting).’